Batterij Hindius Oostende
Deze batterij maakt deel uit van de Atlantikwall.
Na de oorlog werd het omgebouwd tot transmissie centrum en sinds 1983 maakt deze versterking deel uit van de Koninklijk Marine Kadettenkorps.
Militair domein, vandaar geen foto's van de binnenkant.
Duitse Mortierbunker
Een beetje verder aan het kadetten korps, bij de haven, licht deze unieke Duitse mortierbunker met de bijhorende munitie bunker.
 |
| Zonder flits |
 |
| originele pantserdeur |
 |
| Lange sluitertijd |
 |
| Mortierklok |
 |
| Koppeke naar buiten |
 Aan de ingang van de bunker : |
| "Deze gevechtsbunker van het type R (Regelbau) 633 was een onderdeel van de Duitse kustverdediging Atlantikwall. De hoofdbewapening bestond uit een 5cm mortier M19, geïnstalleerd onder een zware, gepantserde stalen klok, met een vuurbereik van 750 meter. De taak van dit type bunkers was de verdediging van de stranden en "Stutzpunkten" (de haven van Oostende). De R 633 van Oostende is het enige bewaarde exemplaar van dit type in Vlaanderen. De bunker is goed toegankelijk en op de muur en in de mortierklok zijn oude diensttekens leesbaar. De originele pantserdeuren en de nooduitgang zijn bewaard, net als de bescherming van de nooduitgang. De stalen mortierklok bezit nog zijn afdekplaat met de opening voor de mortier." |
Duitse Transformatorbunker
 |
| Deze grote transformatorbunker maakte deel uit van 'Panzerstutzpunkt Ostende Hafen'. De elektriciteit werd verdeeld vanuit deze bunker. |
Oorlogsgraven van het Gemenebest Middelkerke
"Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het Britse Expeditie Leger betrokken bij de latere fases van de verdediging van België en het dekken van de terugtocht richting Duinkerken. Hierbij vielen veel Britse slachtoffers waarvan er een aantal begraven zijn op deze begraafplaats.
Het erehof van het Gemenebest op de Gemeentelijke Begraafplaats van Middelkerke bevat 53 graven uit de Tweede Wereldoorlog. Tien van de gesneuvelden zijn onbekend. Ook rusten er twee Poolse gesneuvelden."
- Tekst: Fedor de Vries
 |
| Eerst een groet aan de oud-strijders van Middelkerke '14-'18, '40-'45 |
 |
| Zoon Albert stierf een jaar eerder (1944, 22 jaar) dan zijn vader Gabriel (1945, 60 jaar) |
Gemenebest
De bevrijding van België en Nederland en de doorstoot naar Duitsland zelf.
September 1944-mei 1945.
Gedurende de 3 maanden volgend op de landing in Normandië, hadden de geallieerde strijdkrachten het Duitse leger in Frankrijk verslagen, Brussel bevrijd, Antwerpen bezet en, in het oosten hadden ze de lijn die langs de Moezel door de Vogezen naar het zuiden tot aan de Zwitserse grens loopt, bereikt.
Met het doel de Siegfried lijn de omtrekken, parachuteerde op 17 september 2 Amerikaanse luchtlandingsdivisies in het gebied rond Nijmegen en 1 Britse divisie nabij Arnhem teneinde de weg vrij te maken voor het Britse 2de leger.
Snelle defensieve concentratie en slecht weer hadden tot gevolg dat deze operatie slechts gedeeltelijk succes had. De bruggen over de rivieren de Maas en de Waal werden veroverd, maar de overgangen over de Rijn, bij Arnhem, moesten na een uiterst moedige verdediging door de Britse eerste luchtlandsdivisie, geholpen door de Nederlandse Ondergrondse, later worden prijsgegeven.
Tegen het einde van september lag de geallieerde opmars zo ver vooruit dat de logistieke steun deze niet bij kon houden.
Met uitzondering van Duinkerke waren alle kanaal havens in geallieerde handen.
Ze waren echter onbruikbaar tot de bomschade zou zijn gerepareerd en de toevoerlijnen en aanvoerwegen voor versterking liepen helemaal terug naar Normandië. Met assistentie van het Belgische Verzet, werd Antwerpen intact veroverd. Deze haven kon echter niet worden gebruikt zolang beide oevers van de Schelde mond in Duitse handen waren.
De zuidelijke oever werd uiteindelijk op 2 november, na een maand hard vechten, gezuiverd door het Canadese eerste legercorps. Het veroveren van de noordelijke oevers het eiland Walcheren werd na een aantal bittere gevechten van Britse en Canadese troepen op 8 november geëindigd.
De gemijnde toegangswegen naar Antwerpen werden geveegd, waarna een snel herstel van de haven plaats vond.
De daaruit resulterende kortere toevoerlijnen waren een keerpunt in de campagne.
In het begin van december lagen het Britse Tweede en het Canadese Eerste Leger, als resultaat van het geallieerde Novemberoffensief, langs de Maas en de Waal.
Het Amerikaanse Negende Leger had de Roer bereikt terwijl het Amerikaanse Derde Leger in het Saargebied doordrong en het Franse Eerste Leger de Rijn had bereikt bij Mulhouse.
Op 16 december lanceerde de Duitsers hun laatste tegenoffensief van de oorlog, tegen de licht verdedigde Ardennen-sector. Het doel was het heroveren van Brussel en Antwerpen om zo de geallieerde toevoerlijnen af te snijden. Deze opmars, die op bepaalde punten tot maximum 80km doordrong, werd op de vooravond van kerstmis stopgezet.
Op 3 januari sloegen de Amerikanen met enige Britse versterking terug en binnen 4 dagen moesten de Duitsers zich terugtrekken.
In de tussentijd elimineerde het Britse tweede leger het bruggenhoofd ten westen van de Roer.
De Amerikanen en Fransen ruimden op soortgelijke wijze de Saillant ten zuiden van Straatsburg op
De laatste belangrijke slag van de campagne begon op 8 februari met een aanval van het Canadese Eerste en het Britse Tweede Leger vanuit het bruggenhoofd bij Nijmegen naar het zuidoosten
door de Siegfried lijn en het Reichswald, tot in Duitsland zelf
Op de 17de viel het Amerikaanse Negende Leger aan naar het noordoosten en na intensieve gevechten kwamen de legers op 3 maart in Gelderen bijeen. In het zuiden hadden op 9 maart het Amerikaanse Eerste en Derde Leger de bruggenhoofden bij Mannheim en Oppenheim veroverd.
Voorafgegaan door intensieve lucht en artilleriebombardementen kon de Rijn met succes door de Britten en Canadezen op 23 maart worden overgestoken. De volgende avond waren de bruggenhoofden zo ver uitgebreid dat contact was gemaakt met de Britse 6de en da Amerikaanse 17de luchtlandingsdivisies die die morgen ten noorden van de Wesel werden gedropt. Daarna volgden nog een aantal massale overstekingen en op 3 april hadden de Britten en de Canadezen Osnabrück ingenomen, en kwamen zij dichter bij minder.
Het Amerikaanse Eerste en Negende Leger hadden de Roer en de daar gestationeerde grote Duitse troepenconcentraties en in het zuiden hadden het Franse eerste en het Amerikaanse Zevende Leger de Rijn overgestoken.
Deze slag betekende het einde van de gecoördineerde Duitse verdediging, hoewel geïmproviseerde gevechtstroepen tot laat in april dapper bleven doorvechten.
Het eerste contact met de naar het westen oprukkende Russen werd gemaakt op 25 april.
Het Canadese Eerste Leger had toen de Noordzeekust al bereikt en had een grote Duitse legermacht in het westen van Nederland afgesneden.
Het Britse tweede Leger, met een corps in Denemarken en een in Sleeswijk-Holstein bevond zich aan de Elbe van de mond tot Wittenberg. Ten zuiden lagen het Amerikaanse Eerste en Negende Legen langs de rivier. Verder zuidwaarts waren het Franse Eerste en het Amerikaanse Zevende Leger Oostenrijk binnengedrongen, terwijl het Amerikaanse Derde Leger Tsjecho-Slowakije was binnengevallen.
de definitieve Duitse capitulatie kwam op 8 mei en na 5 jaar en 8 maand heerste er in Europa weer vrede.
De militairen van het gemenebest die tijdens de campagne sneuvelden, liggen voor het grootste gedeelte begraven op oorlogsbegraafplaatsen en op perken van het gemenebest in andere begraafplaatsen, langs de lijn van de opmars.
Geallieerd luchtbevel speelde een grote rol in het succes van de campagne en vele vliegers die tijdens de operatie over Europa sneuvelden, liggen afzonderlijk of in kleine groepen begraven in gemeentelijke begraafplaatsen en op kerkhoven waar hun graven met liefdevolle zorg door de plaatselijke overheden onderhouden worden. 1062 soldaten wiens graven onbekend zijn, worden herdacht op het gedenkteken in de Canadese oorlogsbegraafplaats te Groesbeeken het vermiste zeelieden en luchtmachtpersoneel worden herdacht op gedenktekens in hen thuishavens en te Runnymade in Engeland
 |
Domein Raversijde Openlucht museum Atlantikwall.
Een uniek geheel van bunkers en loopgraven, nauwkeurig heringericht zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog!
In het beschermd duingebied van het voormalige Domein Prins Karel bevindt zich een unieke historische site van de moderne vestingbouw: zestig constructies uit de twee wereldoorlogen, verbonden door twee kilometer open of onderaardse gangen. Dit uitzonderlijk geheel is bijzonder goed bewaard gebleven, doordat prins Karel stelselmatig elke poging tot afbraak geweigerd heeft.
In het openluchtmuseum zijn twee afzonderlijke wandelingen mogelijk, welke elk ongeveer 90 minuten in beslag nemen. De eerste wandeling, waarbij de klemtoon vooral op de Eerste Wereldoorlog ligt, toont de stellingen van de batterij Aachen (gebouwd in 1915). Van deze batterij, de enige nog bestaande in haar soort, zijn nog heel wat elementen bewaard gebleven: twee observatieposten, vier geschutsbeddingen en een bomvrije schuilplaats.
Daarnaast zijn ook een aantal personeelsbunkers en de nodige accommodaties van het Stützpunkt Bensberg uit de Tweede Wereldoorlog te bezoeken. Deze constructies werden gebruikt door een afdeling geniesoldaten (Pionierstab) die instonden voor de bunkerbouw.
Een tweede wandeling voert de bezoeker doorheen de goedbewaarde stellingen van de batterij Saltzwedel neu (1941), die aanvankelijk moest instaan voor de verdediging van de Oostendse haven en na 1942 ingeschakeld werd in de Atlantikwall.
Deze site is in Europa één van de best bewaarde overblijfselen van de Atlantikwall. In het openluchtmuseum werden de constructies met de grootste zorg in hun oorspronkelijke staat hersteld en met authentieke voorwerpen en meubilair heringericht. De reconstructie mag als een voorbeeld beschouwd worden. Lichte en zware artilleriestukken en zoeklichten staan op hun oorspronkelijke plaats opgesteld. Het leven van de manschappen wordt in natuurgetrouwe diorama’s geëvoceerd. Het openluchtmuseum is de ideale plek om de sfeer van de "Langste Dag" opnieuw te beleven.
Voor de actuele bezoekersinformatie, kunt u terecht op de website van het museum.
- Tekst: Michiel Stinckens, Openluchtmuseum Atlantikwall
 |
| Flak luchtafweergeschut |
 |
| Torpedo |
 |
| Duitse Bodem mijn en zee mijn |
 |
| Der wier ver gekeken |
 |
| Tankversperring met de Belgische Poort erbij . |
Atlantikwall - Stutzpunkte (Stp) Seydlitz
 |
| Tobruk |
 |
| In deze bunker geen personeel meer. De 2 overgebleven bewoners (vermoeden van een 3de in persoonsvorm, die op dit moment niet thuis gaf.) hebben het modern ingericht. |
Altantikwall - Batterie 3/HKAA 823
 |
| Tobrukbunker : éénmansbunker met een achthoekig of rond gat die dienst deed als observatiepost of mitrailleursnest. |
 |
| Vuurleidingsbunker (verzakt) |
 |
| Camouflage, zoek de bunkers. |
 |
| Keukenbunker |
 |
| Bedding voor kanon |
 |
| Vuurleidingsbunker |
 |
| We gaan is binnen zien. |
 |
| Trapken op |
 |
| In de rapte tot vanvoor lopen, foto titsen en weg ( staat echt wel scheef, heel da spel) |
Belgische Oorlogsgraven Oostende ('14,'18 - '40, '45)
En Gemenebest Oostende
Atlantikwall - Feldbatterie Stutzpunkt Stene
 |
| Een open deur |
 |
| Leeg... |
Duitse Observatiepost Zandvoorde
 | ||
| Idyllisch
                                                    
Dat was het voor de Sunparks trip 2013
Bij het For Freedom museum heb ik geen of weinig commentaar gezet.
Gewoon omdet je zelf is tot ginder moet gaan kijken.
Zeer interessant verhaal en de kledij en voertuigen zijn origineel.
B.8301 Knokke-Heist
Belgium
Tel.: 0032/50 68 71 30
Tot de volgende ;)
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten